در سال های اخیر بتن خودتراکم گسترش قابل ملاحظه ای را در صنعت بتن داشته است. آیین نامه ACI و استانداردASTM برای بتن خودتراکم در حالت تازه ضوابطی را مشخص کرده است. رعایت آن ها در صورتی میسر می باشد که مخلوط دارای گرانروی مشخصی باشد. یکی از راه های ایجاد گرانروی در بتن استفاده از غلظت دهنده های سلولزی است، که بستهبه نوع استخلاف، رفتارهای متفاوتی در ایجاد گرانروی از خود نشان می دهند. در این تحقیق با افزودن چند نوع از این غلظتدهنده ها به مخلوط بتن، سازگاری آن ها با مخلوط های بتنی خودتراکم مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این، برخیاز پارامتر های دوامی نیز مورد سنجش واقع شده که نشان می دهد، استفاده از مشتقات اصلاح شده سلولز، سبب افزایش نفوذپذیری در بتن می شود. هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) و هیدروکسی اتیل سلولز (HEC) از جمله سلولزهای مورد مقایسه در این تحقیق می باشند.
لینک مقاله: https://civilica.com/doc/662086/
چکیده مقاله: در سال های اخیر بتن خودتراکم گسترش قابل ملاحظه ای را در صنعت بتن داشته است. آیین نامه ACI و ...
بررسي تاثير گرانولاسيون بر خصوصيات فيزيکومکانيکي گرانولها و ويژگيهاي پرس پذيري هيدروکسي پروپيل متيل سلولز (HPMC) با نسبتهاي متفاوت از استخلاف هاي ...
اثر صمغ هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و آنزیم ترانس گلوتامیناز میکروبی بر خصوصیات فارینوگرافی و کیفی ماکارونی بدون گلوتن چالشهای فراوانی برای ...
تاثیر مواد پلیمری بر برخی پارامترهای دوام مخلوطهای پایه سیمان آلومینات کلسیم یکی از مسائل مهم پیرامون مخلوطهای پایه سیمانی، پایایی (دوام) ...