میکروسکوپ تراوش نوری اشعه X ، که امکان مشاهده در محل نمونه‌های مرطوب سیمان در فشارهای عادی با رزولوشن فضایی بالا (25 نانومتر) را فراهم می‌کند، برای مشاهده و مقایسه تأثیر دو پلیمر – یک پلیمر حلال در آب (HPMC – هیدروکسی‌پروپیل متیل سلولز) و یک لاتکس (EVA – پلی(اتیلن-کو-وینیل استات)) – بر هیدراتاسیون اولیه C3S و C3A استفاده شده است. این پلیمرها برای تغییر ویژگی‌های ملات ها و بتن‌های تازه و سخت شده، به خصوص در مواردی که خواص چسبندگی مورد نیاز است، استفاده می‌شوند. تصاویر نشان می‌دهند که اتر سلولز هیدراتاسیون ذرات سیمانی را تأخیر می‌دهد و تشکیل محصولات داخلی به جای محصولات خارجی را ترویج می‌دهد. از طرف دیگر، ذرات EVA دورهم جمع شده در اطراف دانه‌های C3S در حال هیدراتاسیون می‌شوند و به عنوان عامل هسته‌زایی در توسعه ساختار میکروکامپوزیت عمل می‌کنند. در حالی که HPMC کمی شکل هیدراتاسیون C3A را تغییر داد، EVA تشکیل بلورهای اترینژیت را در مرحله اولیه هیدراتاسیون مهار یا حتی جلوگیری کرد و منجر به تشکیل ابری از ذرات کوچک و روشن تمرکز شده در اطراف دانه‌های C3A در حال هیدراتاسیون شد.

لینک: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0008884606001438